►  Διατήρηση του επιθυμητού σωματικού βάρους.
►  Κατανάλωση τροφής σε τακτικές ώρες. Δηλαδή: 3 κανονικά γεύματα την ημέρα (πρωινό, γεύμα, δείπνο) και 2-3 ενδιάμεσα (δεκατιανό, απογευματινό, προ ύπνου). Σημαντικό είναι να μην μένετε νηστικοί για μεγάλα χρονικά διαστήματα (παραπάνω από 3 ώρες) για να μην αυξομειώνεται απότομα το σάκχαρο, όπως και να μην τρώτε πολύ αργά το βράδυ.
►  Τακτική σωματική άσκηση.
►  Περιορισμός του λίπους. Τρόφιμα πλούσια σε λίπος οδηγούν σε αύξηση του βάρους γεγονός που επιδρά αρνητικά στην ρύθμιση του σακχάρου.
►  Αύξηση της κατανάλωσης φυτικών ινών. Η αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών (λαχανικά, φρούτα, δημητριακά, ζυμαρικά ολικής αλέσεως, όσπρια) επιβραδύνει την απορρόφηση των υδατανθράκων με αποτέλεσμα να περιορίζονται οι μεταγευματικές υπογλυκαιμίες. Τα όσπρια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες είναι όμως αμυλούχα τρόφιμα και μπορεί να επηρεάσουν τις τιμές του σακχάρου. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να καταναλώνονται με προσοχή. Το προτιμότερο όσπριο για τους διαβητικούς είναι οι φακές και μετά τα φασόλια και τα ρεβίθια.
►  Περιορισμός πρόσληψης απλών σακχάρων. Προτιμώνται οι σύνθετοι υδατάνθρακες (αμυλούχες τροφές). Έτσι με αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η γρήγορη απορρόφηση των τελευταίων που οδηγεί σε απότομες αυξήσεις της γλυκόζης στο αίμα.
►  Μείωση της κατανάλωσης οινοπνεύματος. Προτιμήστε το κρασί. Η μπύρα, αν κει έχει λιγότερες θερμίδες από το κρασί σε ίση ποσότητα, επειδή περιέχει μαλτόζη και πίνεται γρηγορότερα παγωμένη και σε μεγαλύτερες ποσότητες από το κρασί, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή στην κατανάλωσή της. Αν πιείτε κάποιο άλλο ποτό επιλέξτε να το συνοδεύσετε με νερό και όχι με χυμό που περιέχει ζάχαρη. Η ανάμιξη ενός ποτού με σόδα ή ανθρακούχο αναψυκτικό, προκαλεί ταχύτερη απορρόφηση του αλκοόλ και οδηγεί γρήγορα στη μέθη ή στη ζάλη. Το ίδιο συμβαίνει όταν το ποτό περιέχει ζάχαρη. Σκόπιμο σε διαβητικούς ασθενείς να μην ενθαρρύνεται η κατανάλωση οινοπνεύματος, λόγω του αυξημένου κινδύνου πρόκλησης υπογλυκαιμίας, και ιδιαίτερα σε αυτούς που παίρνουν ινσουλίνη ή υπογλυκαιμικά φάρμακα. Η μέθη, επηρεάζει την κρίση και συντελεί στην εγκατάλειψη της αυτοφροντίδας και του γλυκαιμικού ελέγχου από το διαβητικό.
►  Μείωση της πρόσληψης του άλατος.
►  Η κατανομή των θερμίδων γίνεται σε ποσοστό 50 – 55% από Υδατάνθρακες (ρύζι, μακαρόνια, πατάτες, ψωμί, κ.λ.π), 12 – 20% από Πρωτεΐνες (κρέας, ψάρι, γάλα, τυρί, γιαούρτι κ.λ.π) και ένα ποσοστό 20 – 30% από Λίπος (λάδι, ξηροί καρποί κ.λ.π).
►  Λαχανικά μπορείτε να τρώτε άφθονα όπως: μαρούλι, κολοκυθάκια, αγγούρια, ραπανάκια, ραδίκια, κρεμμύδι, σκόρδο. Περιορίστε τις ντομάτες, μπάμιες, μελιτζάνες, λάχανο, κουνουπίδι, μπρόκολο. Ο αρακάς, τα φασολάκια και το καλαμπόκι επειδή έχουν πολύ άμυλο δεν ανήκουν στα λαχανικά αλλά στα δημητριακά, τρόφιμα δηλαδή που μπορούν να αντικατασταθούν με ψωμί.

Απώλεια βάρους και διαβήτης

Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ της απώλειας βάρους και της ευαισθησίας στην ινσουλίνη. Με μόλις 5% απώλεια βάρους, η ευαισθησία στην ινσουλίνη στο ήπαρ και τον λιπώδη ιστό βελτιώνεται σημαντικά. Αλλά ενώ η ευαισθησία των μυών στην ινσουλίνη βελτιώνεται με μόλις 5% απώλεια βάρους, συνεχίζει να βελτιώνεται με περαιτέρω απώλεια βάρους. Πράγματι, η απώλεια βάρους έχει τεράστια οφέλη στη βελτίωση της γλυκαιμίας στον προδιαβήτη και τον διαβήτη. Σε ασθενείς με μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη, η απώλεια βάρους κατά 10% μπορεί να εξαλείψει την εξέλιξη σε διαβήτη τύπου 2.

Σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 που εξακολουθούν να έχουν απόθεμα β-κυττάρων, η απώλεια βάρους 15% μπορεί να προκαλέσει ύφεση του διαβήτη — φυσιολογική γλυκόζη χωρίς φάρμακα για τον διαβήτη.