Το μυελολίπωμα των επινεφριδίων είναι ένα καλοήθες νεόπλασμα των επινεφριδίων που αποτελείται κυρίως από ώριμο λιπώδη ιστό αναμεμειγμένο με μυελοειδή ιστό. Αποτελούν το 6-16% των τυχαιωμάτων των επινεφριδίων (δεύτερη πιο συχνή μετά τα αδενώματα των επινεφριδίων). Ο αυξημένος επιπολασμός των μυελολιπωμάτων των επινεφριδίων οφείλεται στην αυξημένη ανίχνευση τους λόγω της ευρύτερης χρήσης της αξονικής τομογραφίας (CT) και της μαγνητικής τομογραφίας (MRI). Το μέγεθος των μυελολιπωμάτων των επινεφριδίων ποικίλλει και μπορεί να κυμαίνεται από μερικά χιλιοστά έως και πάνω από 10 cm (γιγάντια μυελολιπώματα). Σπάνια συναντώνται μυελολιπώματα έξω από τα επινεφρίδια (το οπισθοπεριτόναιο, τον θώρακα και τη λεκάνη) και ονομάζονται εξωεπινεφριδιακά μυελολίπωμα. Συνήθως είναι μονόπλευρα, ωστόσο μπορεί να αφορούν και τα δύο επινεφρίδια. Η παθογένεση του μυελολιπώματος των επινεφριδίων είτε πιστεύεται ότι οφείλεται σε μεταπλαστική αλλαγή στα μεσεγχυματικά κύτταρα είτε ως αποτέλεσμα υπερδιέγερσης από την φλοιοεπινεφριδιοτρόπο ορμόνη (ACTH).

Κλινικά, μπορεί να είναι ασυμπτωματικά ή να παρουσιάζονται με κοιλιακό άλγος, ναυτία ή έμετο. Η οπισθοπεριτοναϊκή αιμορραγία είναι η πιο συχνή επιπλοκή. Μεμονωμένες μεγαλύτερες βλάβες (συνήθως μεγέθους άνω των 4 cm) και εκείνες που αποτελούνται κυρίως από λίπος (πάνω από 50%) έχουν μεγαλύτερη τάση για αιμορραγικό επεισόδιο.

Λιγότερο συχνά, οι ασθενείς με μυελολίπωμα των επινεφριδίων τείνουν να παρουσιάζουν ενδοκρινική διαταραχή: υπερκορτιζολισμός (σύνδρομο Cushing), συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων και πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός έχουν αναφερθεί σε ασθενείς με συμπτωματικά μυελολιπώματα των επινεφριδίων.

Η αντιμετώπιση του μυελολιπώματος των επινεφριδίων θα πρέπει να αποφασίζεται ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης και την παρουσία συμπτωμάτων. Μικρές βλάβες μεγέθους μικρότερου των 5 cm και όσες είναι ασυμπτωματικές συνήθως παρακολουθούνται μέσω απεικόνισης.  Προτείνεται ότι συμπτωματικοί όγκοι ή μυελολιπώματα μεγαλύτερα από 7 cm πρέπει να υποβάλλονται σε εκλεκτική χειρουργική εκτομή. Δεν υπάρχουν ενδείξεις κακοήθους μετασχηματισμού στη βιβλιογραφία.

Βιβλιογραφία

1. Lin L. Gong L. Cheng L.et al. Adrenal myelolipoma: 369 cases from a high-volume center. Front Cardiovasc Med. 2021; 8: 6633462

2. Calissendorff J. Juhlin C.C. Sundin A. Bancos I. Falhammar H. Adrenal myelolipomas. Lancet Diabetes Endocrinol. 2021; 9: 767-775