Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος, μια μεταβολική διαταραχή πολλαπλής αιτιολογίας,που χαρακτηρίζεται από χρόνια υπεργλυκαιμία, διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών και οφείλεται σε μειονεκτική έκκριση ή σε μειονεκτική δράση της ινσουλίνης ή σε συνδυασμό των δύο, με αποτέλεσμα η χρόνια υπεργλυκαιμία να οδηγεί μακροπρόθεσμα σε βλάβη, δυσλειτουργία και ανεπάρκεια διαφόρων οργάνων, κυρίως των οφθαλμών, των νεφρών, των νεύρων, των αγγείων και της καρδιάς. 

Πριν από την ανακάλυψη της ινσουλίνης τα άτομα με ΣΔ1 υπέφεραν από ανεξέλεγκτη υπεργλυκαιμία που τελικά κατέληγε σε διαβητική κετοξέωση και θάνατο. Οι απεγνωσμένες προσπάθειες ελέγχου της νόσου, όπως οι λεγόμενες δίαιτες «ασιτίας», ήταν περιορισμένης αποτελεσματικότητας. Μετά τα πρωτοποριακά πειράματα που διεξήχθησαν στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο το 1921 (Banting & Best 1922), με την εισαγωγή της θεραπείας υποκατάστασης ινσουλίνης που είχε ως αποτέλεσμα τη δραματική βελτίωση του προσδόκιμου ζωής και της ποιότητας ζωής των ατόμων με διαβήτη ακολούθησε η πορεία προς την ανάπτυξη σύγχρονων θεραπειών ανασυνδυασμένης ανθρώπινης ινσουλίνης στο τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα. Η ανακάλυψη της ινσουλίνης επέτρεψε πολλές σημαντικές επιστημονικές, κλινικές και τεχνικές προόδους τον περασμένο αιώνα, συμβάλλοντας σε βελτιώσεις στη διαχείριση και θεραπεία του διαβήτη. Ωστόσο, ο αριθμός των ατόμων που ζουν με διαβήτη βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών, αφού πρόσφατα ξεπέρασε το μισό δισεκατομμύριο (537 εκατομμύρια παγκοσμίως), με τον αριθμό αυτό να αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό. Είναι σαφές ότι χρειάζονται επειγόντως νέες στρατηγικές για την πρόληψη ή την αναστροφή της νόσου, με επίκεντρο τη διατήρηση μιας λειτουργικής μάζας β-κυττάρων με παράλληλη ενθάρρυνση της σωματικής δραστηριότητας και τη διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους.

Υπάρχουν 4 τύποι σακχαρώδους διαβήτη:

Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1: χαρακτηρίζεται από απόλυτη έλλειψη ινσουλίνης. Παλιότερα ονομάζονταν νεανικός σακχαρώδης διαβήτης και ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης.

Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2: χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη διαταραχής της έκκρισης και της δράσης της ινσουλίνης. Παλιότερα ονομάζονταν σακχαρώδης διαβήτης των ενηλίκων και μη ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης.

Άλλοι τύποι σακχαρώδους διαβήτη: οφείλονται σε γενετικές διαταραχές των β-κυττάρων, νοσήματα της εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος, φάρμακα, κλπ.

Σακχαρώδης διαβήτης της κύησης: ορίζεται ως διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων ποικίλης βαρύτητας με έναρξη ή πρώτη αναγνώριση στην παρούσα εγκυμοσύνη.



Μία παγκόσμια επιδημία

1. Ένας στους 11 ενήλικες σε όλο τον κόσμο έχει Σακχαρώδη Διαβήτη, συνολικά 415 εκατομμύρια, με περίπου το μισό αδιάγνωστους.

2. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης ευθύνεται για το 12% των παγκόσμιων δαπανών για την υγεία, ή περίπου 625 δισεκατομμύρια ευρώ.

3. Μία στις επτά γεννήσεις παγκοσμίως περιπλέκεται από διαβήτη κύησης.

4. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 δεν είναι πρωτίστως ένα πρόβλημα των πλούσιων εθνών, η IDF εκτιμά ότι το 75% των ατόμων με διαβήτη στην πραγματικότητα ζουν σε χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος χώρες, όπου η ταχεία αστικοποίηση και η μετατόπιση προς ανθυγιεινές δίαιτες καθώς και ο καθιστικός τρόπος ζωής επιταχύνουν την εμφάνιση του διαβήτη.

5. Κάθε 6 δευτερόλεπτα ένα άτομο πεθαίνει από διαβήτη, με ετήσια ποσοστά θνησιμότητας που υπερβαίνουν εκείνα από την ελονοσία, τη φυματίωση και HIV μαζί.

Το μέλλον στη θεραπεία του διαβήτη