ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ

1. Ο Υπερθυρεοειδισμός αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού

Eur J Endocrinol. 2016;174:409-414

Οι γυναίκες με υπερθυρεοειδισμό έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού που αυξάνει με την πάροδο του χρόνου, ισχυρίζονται Δανοί ερευνητές, που επίσης διαπίστωσαν ότι ο υποθυρεοειδισμός συσχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού.Σε μια πανεθνική μελέτη άνω των τεσσάρων εκατομμυρίων γυναικών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο υπερθυρεοειδισμός σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο κατά 11% να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού, και ο υποθυρεοειδισμός συνδέεται με ένα 6% μειωμένο κίνδυνο.Τα υψηλά επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών μπορεί να έχουν οιστρογονικές δράσεις, το οποίο μπορεί να εξηγήσει γιατί ο υπερθυρεοειδισμός σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Μία άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι οι γυναίκες που διαγιγνώσκονται με θυρεοειδοπάθεια βλέπουν το γιατρό τους πιο συχνά και είναι συνεπώς πιο πιθανό να υποβληθούν σε προσυμπτωματικό έλεγχο του καρκίνου του μαστού.

2. Λεβοθυροξίνη: κατάχρηση;

Lancet Diabetes Endocrinol 2016. Published online October 28, 2016.

Παρά το σχετικά χαμηλό ποσοστό εμφάνισης κλινικού υποθυρεοειδισμού στον γενικό πληθυσμό (περίπου 0,2 – 2%), η χρήση της λεβοθυροξίνης αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Στις ΗΠΑ, ο αριθμός των συνταγών για λεβοθυροξίνη αυξήθηκε από 97 εκατομμύρια το 2007 σε 120 εκατομμύρια το 2014 και στο Ηνωμένο Βασίλειο από τις 2,8 εκατομμύρια το 1998 σε 19 εκατ. το 2007 και 29 εκατομμύρια το 2014. Η Λεβοθυροξίνη έχει γίνει το πιο συνταγογραφούμενο φάρμακο στις ΗΠΑ και η τρίτη πιο συχνά συνταγογραφούμενη ουσία στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Σε μία πρόσφατη εργασία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «TheLancetDiabetes & Endocrinology» οι επιστήμονες φαίνονται ιδιαίτερα ανήσυχοι από την υπερβολική; χρήση του φαρμάκου στον υποκλινικό υποθυρεοειδισμό.

Υπήρξε μια "έκρηξη" σε συνταγές για λεβοθυροξίνη κατά τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω των κατευθυντήριων γραμμών από τις επιστημονικές εταιρίες και ενώσεις (κυρίως ενδοκρινολογικές) που συνιστούν επιβεβλημένη τη θεραπεία του υποκλινικού υποθυρεοειδισμού, ακόμη και εν απουσία συμπτωμάτων υποθυρεοειδισμού. Ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία που να υποστηρίζουν ένα όφελος από τη θεραπεία, η οποία μπορεί να εκθέσει τους ασθενείς σε ανεπιθύμητες ενέργειες, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ασθενείς με λίγο υψηλότερα από το φυσιολογικό επίπεδα TSH.

Για τον περιορισμό της συνταγογράφησης οι συγγραφείς συνιστούν διάφορες στρατηγικές:

1. Αξιολόγηση του πιθανού οφέλους vs κόστος σε παρενέργειες της θεραπείας σε κάθε ασθενή.

2. Όλοι οι ασθενείς με μικρές αυξήσεις στην TSHπριν την έναρξη αγωγής με λεβοθυροξίνη να επαναλαμβάνουν σε 3-6 μήνες την TSH.

3. Θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι οι ασθενείς με μη ειδικά συμπτώματα και φυσιολογικές εξετάσεις θυρεοειδικής λειτουργίας (Τ4, Τ3) δεν επωφελούνται(;) από την θεραπεία με λεβοθυροξίνη. Αν παρόλα αυτά ξεκινήσει μια τέτοια θεραπεία, οι συγγραφείς συνιστούν ότι θα πρέπει να δίνεται η η χαμηλότερη δόση και να επαναξιολογείται περιοδικά προκειμένου να εξακριβωθεί η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.

4. Ανάγκη για μια ρεαλιστική μελέτη συγκριτικής αποτελεσματικότητας (πολυκεντρική μελέτη, με διαφορετικά κλινικά σενάρια)

3. Σελήνιο και θυρεοειδής

Thyroid. 2016;26:1681-1692

Καινούργια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο έγκυρο περιοδικό Thyroid δείχνει οτι το σελήνιο μειώνει τα αυτοαντισώματα του θυρεοειδή σε ασθενείς με χρόνια αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, αλλά τα ευρήματα της έρευνας δεν υποστηρίζουν τη χρήση με τη μορφή “ρουτίνας” των συμπληρωμάτων σεληνίου σε απουσία ανεπάρκειας σεληνίου.

4. Μοριακοί δείκτες και καρκίνος θυρεοειδούς

Thyroid. January 2017, 27(1): 39-48

Μια νέα ανασκόπηση δείχνει οτιοι μοριακοί δείκτες (μεταλλάξεις RAS και RET / PTC και χρωμοσωματικές αναδιατάξεις PAX8 / PPAR-gamma) που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη διαφοροποίηση κακόηθων από καλοήθεις αλλοιώσεις του θυρεοειδούς είναι σχεδόν εξίσου πιθανό να είναι παρόντες σε καλοήθεις αλλοιώσεις όπως σε καρκινικούςόζους και, ως τέτοιοι, θεωρούνται μη αξιόπιστοι βάσει των οποίων να λαμβάνονται αποφάσεις διαγνωστικές ή / και θεραπευτικές σχετικά με τη διαχείριση οποιουδήποτε θυρεοειδικής βλάβης.

5. Η ολική θυρεοειδεκτομή μπορεί να ανακουφίσει τους ασθενείς από τα επίμονα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας Hashimoto

Ann Intern Med. 2019;170(7):453-464

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι η πιο διαδεδομένη αυτοάνοση ασθένεια παγκοσμίως και παρουσιάζεται με 2 μορφές: μια όπου τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού αμβλύνονται από τη χορήγηση θυροξίνης και μια όπου τα συμπτώματα επιμένουν παρά την επαρκή υποκατάσταση.

Ο Ivar Guldvog MD, PhD, επικεφαλής του Τμήματος Χειρουργικής του Μαστού και της Ενδοκρινικής Χειρουργικής, Telemark Hospital και οι συνάδελφοί του παρατήρησαν τη βελτίωση των συμπτωμάτων μετά από ολική θυρεοειδεκτομή σε μια νέα τυχαιοποιημένη μελέτη 147 ασθενών που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Annals of Internal Medicine.

6. Υπάρχει σύνδεση μεταξύ υποκλινικής διαταραχής του θυρεοειδούς ή αυτοάνοσης διαταραχής του θυρεοειδούς και επιπλοκών στην εγκυμοσύνη και την παιδική ηλικία?

Ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός και η θυρεοειδική αυτοανοσία συνδέονται με ένα υψηλότερο ποσοστό αποκόλλησης του πλακούντα, πρόωρο τοκετό, αποβολή, υπέρταση κύησης, εμβρυϊκή δυσχέρεια, σοβαρή προεκλαμψία, νεογνική δυσφορία και διαβήτη της κύησης.

Βιβλιογραφία

CaseyBM et al. Subclinical hypothyroidism and pregnancy outcomes. Obstetrics and Gynecology 2005 (105) 239–245

GlinoerD et al..Risk of subclinical hypothyroidism in pregnant women with asymptomatic autoimmune thyroid disorders. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism (1994) 197–204

Karakosta P et al. Thyroid dysfunction and autoantibodies in early pregnancy are associated with increased risk of gestational diabetes and adverse birth outcomes. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 2012 (97) 4464–4472 

Negro R et al. Thyroid antibody positivity in the first trimester of pregnancy is associated with negative pregnancy outcomes. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 2011 (96) E920–E924

Ή μήπως όχι?

Βιβλιογραφία

Sheehan PM et al. Maternal thyroid disease and preterm birth: systematic review and meta-analysis. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 2015 (100) 4325–4331

Muller AF et al. Thyroid autoimmunity and abortion: a prospective study in women undergoing in vitro fertilization. Fertility and Sterility 1999 (71) 30–34

Ashoor G et al. Maternal thyroid function at 11–13 weeks of gestation in women with hypothyroidism treated by thyroxine. Fetal Diagnosis and Therapy 2010 (28) 22–27

Korevaar TI et al. Hypothyroxinemia and TPO-antibody positivity are risk factors for premature delivery: the generation R study. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 2013 (98) 4382–4390

Τα συμπεράσματα δικά σας……

Εγώ πιστεύω οτι χρειάζονται, και σύντομα μάλιστα, μεγάλες τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές για να αποσαφηνιστεί καλύτερα το πρόβλημα.

7. Κλινικά αποτελέσματα μετά τη διακοπή της αντικατάστασης θυρεοειδικής ορμόνης: Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση

Η λεβοθυροξίνη (LT4) συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων συνταγογραφούμενων φαρμάκων παγκοσμίως, όπως και στη χώρα μας. Κάθε μέρα στα ιατρεία μας συναντάμε ασθενείς που ξεκίνησαν θεραπεία υποκατάστασης με λεβοθυροξίνη για ασαφείς λόγους, ως θεραπευτική δοκιμή για κάτι που ποτέ δεν επανεκτιμήθηκε, ή ως θεραπεία υποκλινικού υποθυρεοειδισμού χωρίς όμως να υπάρχουν πειστικά κριτήρια για την έναρξη ή την διατήρηση της θεραπείας.

Σε μία πρόσφατη μετανάλυση 17 μελετών διακοπής της λεβοθυροξίνης που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκυρο περιοδικό Thyroidπερίπου το ένα τρίτο των ασθενών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για υποθυρεοειδισμό συνέχιζαν να διατηρούν φυσιολογικά επίπεδα του θυρεοειδούς μετά τη διακοπή της θεραπείας υποκατάστασης με λεβοθυροξίνη.

Με τις κατευθυντήριες οδηγίες να υπογραμμίζουν και να συστήνουν την αυστηρή προσοχή στη θεραπεία με θυροξίνη σε ενήλικες με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό (αυξημένα επίπεδα θυρεοειδούς ορμόνης [TSH] και φυσιολογικά επίπεδα ελεύθερου Τ4), οι κλινικοί γιατροί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους όλο και περισσότερο την πιθανότητα διακοπής (έστω και δοκιμαστικά) της αγωγής με θυροξίνη.

thy.2020.0679

8. Κίνδυνος καρκίνου σε μακροχρόνιους χρήστες λεβοθυροξίνης?

9. Ένα νέο διάλυμα λεβοθυροξίνης

Τα σκευάσματα LT4 συνιστώνται να λαμβάνονται με άδειο στομάχι, τουλάχιστον 30, ιδανικά 60 λεπτά πριν από το πρωινό, επηρεάζοντας δυνητικά τη συμμόρφωση στη θεραπεία. Ένα νέο διάλυμα LT4 (Tirosint®-SOL) έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί σε ταχύτερη διαδικασία απορρόφησης από τα δισκία ή τα σκευάσματα κάψουλας μαλακής γέλης. Ο στόχος αυτής της δοκιμής ήταν να αξιολογηθεί η βιοδιαθεσιμότητα αυτού του παρασκευάσματος που λαμβάνεται 15 λεπτά πριν από ένα γεύμα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά σε θερμίδες σε σύγκριση με το ελάχιστο συνιστώμενο διάστημα των 30 λεπτών.

Δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στις φαρμακοκινητικές ιδιότητες του νέου διαλύματος LT4 που χορηγήθηκε 15 και 30 λεπτά πριν από ένα γεύμα υψηλής θερμιδικής αξίας σε φυσιολογικά άτομα. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την αξιολόγηση (α) των διαφορών στη συνολική βιοδιαθεσιμότητα σε άλλα χρονικά σημεία (συμπεριλαμβανομένης της άμεσης προγευματικής λήψης) και (β) της πραγματικής αποτελεσματικότητας αυτού του σκευάσματος σε πρόσφατα προτεινόμενες συνθήκες χορήγησης για τη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων θεραπείας σε υποθυρεοειδικούς ασθενείς.

10. Υψηλός κίνδυνος θυρεοτοξίκωσης μετά από μόλυνση από SARS-CoV-2

υψηλό κίνδυνο θυρεοτοξίκωσης μετά από μόλυνση από SARS-CoV-2

11. Αξιολόγηση της αυξανόμενης συχνότητας εμφάνισης του καρκίνου του θυρεοειδούς και των τρόπων ανίχνευσης όζων του θυρεοειδούς

Mirabelle Sajisevi MD, Lisa Caulley MD, et al. Evaluating the Rising Incidence of Thyroid Cancer and Thyroid Nodule Detection Modes. A Multinational, Multi-institutional Analysis.

JAMA Otolaryngol Head Neck Surg. Published online July 14, 2022.

Έως και το 40% των επεμβάσεων όζων του θυρεοειδούς περιλαμβάνουν οζίδια που είναι ασυμπτωματικά. Αυτά τα οζίδια συχνά ανιχνεύονται τυχαία κατά την απεικόνιση για άλλους σκοπούς.

H ανίχνευση όζων του θυρεοειδούς σε ασυμπτωματικούς ασθενείς εξακολουθεί να είναι υπεύθυνη για έναν σημαντικό αριθμό χειρουργικών επεμβάσεων στον θυρεοειδή, παρά για την αύξηση της πραγματικής συχνότητας του καρκίνου του θυρεοειδούς. Επειδή αυτοί οι ασυμπτωματικοί όζοι αντιπροσωπεύουν συχνά μικρούς καρκίνους που μπορεί να αντιμετωπιστούν καλύτερα με ενεργή παρακολούθηση παρά με χειρουργική επέμβαση, οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται κατάλληλα ώστε να αποφευχθεί η «υπερβολική θεραπεία» αυτών των περιπτώσεων.