Your browser version is outdated. We recommend that you update your browser to the latest version.

 

Με την αύξηση της ηλικίας, η TSH αυξάνεται στο πλάσμα. Αυτό το φαινόμενο μπορεί από μόνο του να είναι ένας προστατευτικός παράγοντας, που σχετίζεται με τη μακροζωία. Ένας 70χρονος μπορεί να έχει σταθερή “φυσιολογική” TSH 6 mIU/L και αυτό να μην χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή.

Ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός δεν βρέθηκε να αυξάνει τον κίνδυνο για εγκεφαλικό σε ασθενείς άνω των 65 ετών, αλλά συσχετίστηκε με καλύτερη έκβαση.

Από την άλλη, TSH > 10 mIU/L έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη, αλλά έχει αποδειχθεί ότι δεν υπάρχουν θετικές «καρδιακές επιδράσεις» στη θεραπεία ενός ατόμου >70 ετών με TSH < 7 mIU/L. Αυτό όμως είναι αμφιλεγόμενο και σε πρόσφατη μετα-ανάλυση, ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός συσχετίστηκε με αυξημένη θνησιμότητα από κάθε αιτία σε ασθενείς >65 ετών. Ωστόσο, καμία τυχαιοποιημένη προοπτική μελέτη δεν έχει διερευνήσει την επίδραση της θεραπείας με λεβοθυροξίνη στον καρδιαγγειακό κίνδυνο σε ηλικιωμένους με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς είναι επίσης πιο ευάλωτοι, συχνά επειδή αντιμετωπίζονται υπερβολικά. Από ασθενείς >65 ετών που έλαβαν θεραπεία με λεβοθυροξίνη, το 41% ​​είχε χαμηλή TSH (<0,44 mIU/L) γεγονός που αύξησε τον κίνδυνο για κολπική μαρμαρυγή, καρδιακή ανεπάρκεια και ισχαιμική καρδιακή νόσο. Με την υπερβολική θεραπεία, υπήρχε επίσης αυξημένος κίνδυνος καταγμάτων. Οι κατευθυντήριες γραμμές της ETA πρότειναν να εισαχθούν εύρη TSH ειδικά για την ηλικία, αλλά δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση και θα πρέπει να γίνει ατομική αξιολόγηση.

 

Βιβλιογραφία

Jan Calissendorff and Henrik Falhammar. To Treat or Not to Treat Subclinical Hypothyroidism, What Is the Evidence? Medicina 2020, 56(1), 40